Aπόσπασμα από το υπό έκδοση βιβλίο του υποψήφιου Ευρωβουλευτή Γιώργου Λ. Κόκκα.

Ένας από τους λόγους που κατέρρευσε στη συνείδηση των ελλήνων το διδακτορικό καθεστώς της 7ετους χούντας 1967-74 ήταν η κατάσταση στην οποία βρέθηκε ο ελληνικός στρατός στην επιστράτευση του Ιούλιου το 1964 λίγο πριν εκδηλωθεί η επίθεση του πρώτου “Αττίλα” στην Κύπρο, που διέψευσε τις ελπίδες ότι ακόμα και μια στρατιωτική κυβέρνηση θα μπορούσε να είχε οργανώσει καλύτερα το στράτευμα και τις ανάγκες του από οποιαδήποτε πολιτική κυβέρνηση. Κατά τα 40 χρόνια της μεταπολίτευσης (1974-2014) η εθνική άμυνα ουδόλως βελτιώθηκε κατά τα φαινόμενα, αφού το συγκεντρωτικό κεντρικό κράτος την είδε σαν προνομιακό πεδίο για “αγορές του αιώνα” αεροσκαφών, για αγορά υποβρυχίων που γέρνουν και σορία ελαττωματικών προμηθειών των ενόπλων δυνάμεων, που κατά βάση οι διάφοροι πολιτικοί και κυβερνήσεις εκμεταλλεύονται το αναγκαίο απόρρητο αυτών των προμηθειών για να εισπράττουν τεράστιες Περισσότερα ΕΔΩ →

Aπόσπασμα από το υπό έκδοση βιβλίο του υποψήφιου Ευρωβουλευτή Γιώργου Λ. Κόκκα.

Το μοντέλο πολιτισμού και πολιτιστικών εκδηλώσεων που τείνει να καταστεί ενιαίο σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης και σε όλες τις χώρες του κόσμου είναι οι μαζικές εκδηλώσεις που αποφέρουν μεγάλα κέρδη σε επιχειρήσεις-διοργανωτές αυτών και λειτουργούν ναι μεν εντυπωσιακά ως προς τα ευρηματικά εφέ και για προσέλκυση περισσότερου κόσμου και συνεπακόλουθα για αύξηση των κερδών τους, αλλά λείπει εντελώς ο αυθορμητισμός , η αυθεντική πολιτιστική δημιουργία και η πηγαία έμπνευση που για αιώνες και χιλιετίες από τις μικρές φιλές μέχρι τις πόλεις λειτουργούσε η αναψυχή των ανθρώπων, περισσότερο ως αγωγή ψυχής – ψυχαγωγία, πάρα ως διασκέδαση για μαζική εκτόνωση.

Το κράτος των σύγχρονων εκκλησιών του δήμου, η πηγή όλων των δραστηριοτήτων και φυσικά και κυρίως της δημιουργίας πολιτισμού βρίσκεται στην κοινότητα, δηλαδή στην υπέρβαση του ατομικού σε ένα μικρό ευρύτερο ανθρώπινο πλαίσιο φίλων και κοινωνών ιδίων ενδιαφερόντων, που εξ ορισμού αποτελεί το κατάλληλο λίπασμα – μήτρα για να γονιμοποιήσει Περισσότερα ΕΔΩ →

Aπόσπασμα από το υπό έκδοση βιβλίο του υποψήφιου Ευρωβουλευτή Γιώργου Λ. Κόκκα.

Σε όλη τη διάρκεια του 20^ου αιώνα όλες οι προτάσεις για οργάνωση της οικονομικής ζωής των ανθρώπινων κοινωνιών σε ολόκληρη την υφήλιο, κυμάνθηκαν στο δίπολο της λεγόμενης ελεύθερης οικονομίας και της λεγόμενης κατευθυνόμενης οικονομίας, με διάφορες ενδιάμεσες παραλλαγές της λεγόμενης μικτής οικονομίας δηλαδή το λεγόμενο μικτό κράτος που προσπαθούσε να συνυπάρχει με την επιχειρηματικότητα που εξέφραζαν οι λεγόμενες σοσιαλδημοκρατικές θεωρίες και οι ανιχνεύσεις της λεγόμενης κεντροαριστεράς. Αποτέλεσμα ήταν η εφαρμογή των θεωριών αυτών αφενός στα εθνικά κράτη της λεγόμενης Δύσης με κυρίαρχα πρότυπα στις Αγγλοσαξονικές χώρες (κυρίως ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετανία), ενώ το πρότυπο της κατευθυνόμενης οικονομίας, βασισμένο στις μαρξιστικές και συναφής αντιλήψεις εφαρμόστηκε στις ανατολικές – λεγόμενες- χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού (με κυρίαρχα πρότυπα την τότε Σοβιετική Ένωση και την Κίνα).

Ο λεγόμενος τρίτος κόσμος και το κίνημα των αδεσμεύτων, που εξέφρασε τάσεις διαφορετικών μοντέλων οικονομίας κυρίως στις Περισσότερα ΕΔΩ →

Aπόσπασμα από το υπό έκδοση βιβλίο του υποψήφιου Ευρωβουλευτή Γιώργου Λ. Κόκκα.

Κομβικό σημείο για την κατανόηση του μοντέλου λειτουργίας των σύγχρονων εκκλησιών του δήμου σε μια οργανωμένη Πολιτεία αποτελεί το ζήτημα των σχέσεων διοίκησης που τις συνδέουν αρμονικά σε διάφορα επίπεδα τοπικά, περιφερειακά, εθνικά και διεθνικά. Για να αντιμετωπίσουμε την ορθή διοικητική οργάνωση μιας υγιούς ανθρώπινης κοινωνίας σε σχέση με την δεινή κατάσταση που περιγράψαμε, θα πρέπει να απαγκιστρωθούμε από τα δεδομένα μιας στρεβλής ανάπτυξης των ανθρώπινων κοινωνιών που την υπαγόρευσαν διάφορα μεγάλα και μικρά συμφέροντα και όχι οι πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων, και να προσεγγίσουμε τις ιδανικές κατ’ αρχήν μορφές οργάνωσης που θα μπορούσε κάποιος να προτείνει με αγαθή προαίρεση, χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψη τα υφιστάμενα κεκτημένα. Κατόπιν θα πρέπει να διακρίνουμε ποιες από αυτές τις προτάσεις είναι εφικτό να πραγματοποιηθούν στη σύγχρονη εποχή και κάτω από ποια δεδομένα και σε ποιους χώρους ή σε ποια χώρα της υφηλίου, ώστε να είναι εφαρμόσιμες και να προβλέψουμε ταυτόχρονα τις διαδικασίες μιας μετάβασης σε αυτό το ιδανικό προτεινόμενο μοντέλο.

Με αυτό τον τρόπο σκέψης που ακολουθεί τα συμπεράσματα της διαλεκτικής μας σκέψης που αναπτύχθηκαν στα κεφάλαια θέση-αντίθεση-σύνθεση του πονήματος αυτού θεωρούμε ότι πρέπει να αναζητηθούν πρώτιστα τα κύτταρα συλλογικής Περισσότερα ΕΔΩ →

Aπόσπασμα από το υπό έκδοση βιβλίο του υποψήφιου Ευρωβουλευτή Γιώργου Λ. Κόκκα.

Στη σημερινή Ελλάδα οι πόλεις που με τον ευρύτερο ζωτικό τους χώρο στο διοικητικό επίπεδο του νομού διαθέτουν ένα 5ψήφιο αριθμό κατοίκων είναι 50 δηλαδή όλοι οι νομοί της χώρας συμπεριλαμβανομένου και του αυτοδιοίκητου της χερσονήσου του Άθωνα-αγίου όρους, ενώ οι νομοί Αττικής, Θες/νίκης και Αχαΐας έχουν καταστεί μητροπόλεις του Ελληνισμού με τους υπέρμετρους πληθυσμού που συγκέντρωσαν εξαιτίας της αστυφιλίας και ενός προβληματικού μοντέλου ανάπτυξης της χωράς εις βάρος της πρωτογενούς παραγωγής και της υπαίθρου. Ήδη μετά την έντονη κοινωνική και οικονομική κρίση που εξελίσσεται από την έναρξη της 10ετίας 2010 στη χώρα μας στις μητροπόλεις αυτές συγκεντρώνεται ο μεγαλύτερος αριθμός ανέργων και ιδίως νέων που αδυνατούν να προσφέρουν στην ανάπτυξη εγκλωβισμένη ανάμεσα στους λίγους τρόπους παροχής υπηρεσιών που απέμειναν να ζητούνται μέσα στις μητροπόλεις αυτές και σε μια συλλογική νοοτροπία που δεν αναδεικνύει τις δυνατότητες αυτοδημιούργητης επιχειρηματικότητας στην επαρχεία , με υποστήριξη της από τις κρατικές δομές και υποδομές, όπως επιτάσσει το δημόσιο συμφέρον. Πρέπει λοιπόν ναν εξετάσουμε κάτω από ποιες συνθήκες θα μπορούσε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις μετεγκατάστασης των κατοίκων των Περισσότερα ΕΔΩ →