άρθρο του Συλλόγου προάσπισης της Αυθεντικής Δημοκρατίας
«ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ-ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ»

Το ζήτημα της εθνικής διακυβέρνησης των δημοκρατικών πόλεων είναι πολύ σημαντικό για να αφεθεί στην άκρη διότι επεισέρχεται η βασική αντίρρηση της λειτουργικότητας ή καλύτερα της βιωσιμότητος της δημοκρατίας στην σημερινή εποχή των εθνικών κρατών και υπερεθνικών οργανισμών. Το παράδειγμα της Ελβετίας δεν θα ήταν αρκετό για να υποστηριχθεί η βιωσιμότητά του αλλά και θα ήταν επιπόλαιο αν δεν στοιχειοθετούσαμε σε βασικές γραμμές το μοντέλο των πόλεων κρατών σε εθνικό επίπεδο τουλάχιστον στον Ελληνικό χώρο.

Είναι πολλοί αυτοί που όταν αντιμετωπίζουν την πολιτική λύση της δημοκρατίας εγείρουν τις αντιρρήσεις πως αυτά δεν γίνονται σήμερα θέτοντας ορθώς την οικονομική βιωσιμότητα του έθνους, που απαιτεί επαρκείς ζωτικούς χώρους, την στρατιωτική ασφάλεια, τους φόβους νέων τοπικών ρήξεων αλλά ακόμα και την ίδια την συνοχή μια τέτοιας δομής.

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε πως οι προγονοί μας αντιμετώπισαν αυτό το ζήτημα στην κλασσική εποχή και ήδη πριν την Ρωμαϊκή κατοχή στο καθεστώς των επαρχιών, με επιτυχία συνένωσαν τις Πόλεις σε Αμφικτυονίες με πολιτιστικό και θρησκευτικό περιεχόμενο αλλά και τα Κοινά με οικονομικό ρόλο όπου παρατηρήθηκε κοινό νόμισμα και ισοτιμίες συναλλαγών. Ίσως λοιπόν η διαδρομή μας θα ήτο πολύ διαφορετική αν η Ιστορία δεν αποφάσιζε διαφορετικά.

Θα ήταν επίσης τουλάχιστον αστείο και γραφικό να μιλούσαμε σε μια πραγματικότητα όπου τα εθνικά κράτη όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες ή η Κίνα έχουν σήμερα το μέγεθος ηπείρων και όταν οι χώρες της Ευρώπης και της Νότιας Αμερικής οδηγούνται προς αυτήν την κατεύθυνση να ομιλούμε για Ομοσπονδία ή Συμπολιτεία πολιτικά αυτόνομων και οικονομικά αυταρκών Πόλεων κρατών. Οι αποστάσεις στην εποχή της κλασσικής εποχής μεταξύ των Δήμων μιας πόλεως φάνταζαν εξίσου τεράστιες με τις αποστάσεις σήμερα μεταξύ χωρών και το ίδιο οι αποστάσεις των πόλεων κρατών με τις αποστάσεις σήμερα μεταξύ των ηπείρων. Το αυτό ισχύει και με τις επικοινωνίες.

Θα ήταν επίσης ρομαντικό και εξίσου επικίνδυνο να στήναμε στα χαρτιά αυτόνομες πόλεις κράτη και να περιμέναμε την εθελούσια ομοσπονδοποίηση τους σε βάθος ενός αόριστου χρόνου μια εξέλιξη που απαιτεί αιώνες δίχως εξωτερική στρατιωτική προσβολή η άλλη πολιτική παρεμπόδιση.
Εξίσου ανόητο όμως είναι να περιμένουμε από τα εθνικά κράτη που στο διάβα αιώνων αγωνίστηκαν με τόση βία και σπουδή να συσταθούν, καταλύοντας κάθε τοπικότητα κάθε αυτονομία και κάθε διαφορετικότητα να επιδιώξουν την αποκέντρωση του συγκεντρωτισμού που επέτυχαν με σκοπό την ευημερία των πολιτών τους την ώρα που παραχωρούν την εξουσία σε υπερεθνικούς χωροφύλακες οργανισμούς της νέας τάξης πραγμάτων.

Όταν επιλέξαμε να υπερασπιστούμε την Δημοκρατία δεν είχαμε κατά νου την υπεράσπιση ενός παρελθόντος που δεν μπορεί να υπάρξει ξανά αλλά την βεβαιότητα πως είναι το μόνο βιώσιμο και ρεαλιστικό μοντέλο πολιτεύματος για ελεύθερη ειρηνική και αξιοπρεπή διαβίωση όλων των λαών του κόσμου και μόνη σωτηρία για την παραμονή του ανθρώπου σε αυτόν τον πλανήτη.

Ως εκ των άνω μια τοπική επανάσταση ακόμα και αν συνεπικουρηθεί από άλλες στην ίδια χώρα ή σε άλλες είναι καταδικασμένη όπως αναπτύξαμε στο «Πολιτειακή μεταβολή ή επανάσταση», ακόμα και αν δεν δεχθεί στρατιωτική εισβολή από ξένες ολιγαρχίες αφού ο ζωτικός της χώρος δεν θα είναι επαρκής για την αυτάρκεια των πολιτών της και ο αριθμός των πολιτών της δεν θα είναι ικανός να προσεταιριστεί άλλα εδάφη απέναντι σε άλλα έθνη κράτη, εδάφη απαραίτητα για την ύπαρξή του πέραν των αυτονομημένων γαιών. Είναι απαραίτητη λοιπόν η κατάληψη της εξουσίας σε τουλάχιστον εθνικό επίπεδο όπως αναπτύξαμε στο «η επαναστατική προοπτική της δημοκρατίας» για να είναι βιώσιμη με την παράλληλη και συμπλεκόμενη δράση ενεργής εκκλησίας του δήμου και πολιτικής εταιρείας-κόμματος που θα καταλάβει με όρους κοινοβουλευτικούς την πολιτική εξουσία ώστε με συνταγματική αναθεώρηση να επιτύχει την πολιτειακή μεταβολή όπως αναπτύξαμε στο «η δική μας επανάσταση η λύση στο εκλογικό αδιέξοδο» που παραπέμπουμε τους αναγνώστες.

Με αυτό σαν αφετηρία μπαίνουμε στο κυρίως θέμα μας. Με την διοικητική μεταρρύθμιση του Κλεισθένους επετεύχθη η λύση στο πρόβλημα του τοπικισμού και του φατριασμού που διατάρασσαν τότε την Αθήνα. Η διοικητική ένταξη των δήμων σε δέκα νέες φυλές που απλώνονται και στις τρείς γεωγραφικές περιφέρειες της Αττικής , Παραλία- Μεσόγεια-Κέντρο επέτυχε την ενότητα και ομόνοια στην εύρυθμη λειτουργία της Εκκλησίας του Δήμου και της Βουλής.

Σε απόλυτη αντιστοιχία οι σημερινοί Νομοί της χώρας μπορούν να αποτελέσουν ικανό διοικητικά χώρο για την σύσταση Πόλης με δική της βουλή, εκκλησία του δήμου και δικαστήριο για τις υποθέσεις της επιτυγχάνοντας το αυτοδιοίκητο με τους όρους της ζωής που επιθυμούν και νόμους που οι πολίτες της αποφασίζουν. Άλλωστε η τοπική κοινωνία γνωρίζει πολύ καλύτερα τις ανάγκες της και μπορεί αν έχει την πολιτική δύναμη να τις επιλύει ικανότερα και καταλληλότερα από την όποια κεντρική διοίκηση που τις αντιμετωπίζει περισσότερο ώς ένα πρόβλημα που θέλει να ξεμπερδέψει το ταχύτερον. Ασφαλώς και οι κάτοικοι του τόπου τον πονούν περισσότερο από τους άλλους και είναι αυτοί που θα προστατεύσουν με την πολιτική δύναμη τις τοπικές παραδόσεις τους και τον χαρακτήρα του τόπου από ένα συγκεντρωτικό κράτος που εκτοξεύει αβίαστα άστοχα διατάγματα και καταστροφικές νομοθεσίες.

…………………………

Διαβάστε ολόκληρο το πολύ ενδιαφέρον άρθρο πατώντας ΕΔΩ.

του ΓΙΩΡΓΟΥ Λ. ΚΟΚΚΑ δικηγόρου ΕΡΤ Α.Ε.,
συντονιστή του Ελληνικού Κινήματος Αμεσης Δημοκρατίας,
στην Ελευθεροτυπία 13/09/2013.

Ολοκληρώνονται τρεις μήνες από την αυθαίρετη και αποτυχημένη κατάργηση της ΕΡΤ Α.Ε., ως ενιαίου φορέα δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών υπηρεσιών στην Ελλάδα, που προέκυψε με το νόμο 1730/87, ο οποίος ενοποίησε τις δύο τότε υπάρχουσες κρατικές ραδιοτηλεοπτικές υπηρεσίες της ΕΡΤ-1 (πρώην ΕΙΡΤ) και της ΕΡΤ-2 (πρώην ΥΕΝΕΔ) στην ΕΡΤ Α.Ε.

Τότε θεωρήθηκε ότι η ενοποίηση των υπηρεσιών αυτών θα λειτουργούσε προς το συμφέρον όλων και θα είχε σαν αποτέλεσμα τη μείωση του κόστους λειτουργίας και τη βελτιστοποίηση των υπηρεσιών τους, πάντα κάτω από έναν ασφυκτικό κυβερνητικό έλεγχο της μονοπωλιακής τότε ΕΡΤ. Η κατάσταση αυτή προκάλεσε αντιδράσεις, με αποτέλεσμα την αυθαίρετη και άναρχη εγκαθίδρυση πρώτα των δημοτικών ραδιοφωνικών σταθμών και μετά της ιδιωτικής ραδιοτηλεόρασης.

Πλέον, σήμερα, δεν υφίστανται οι λόγοι που προκάλεσαν τον ενιαίο φορέα της ΕΡΤ Α.Ε., αλλά αντίθετα η σαφής διάσταση μεταξύ της κυβερνητικής-τροϊκανής κυβέρνησης και της κοινωνίας των Ελλήνων πολιτών επιβάλλει την επαναδιαμόρφωση των όρων λειτουργίας του δημόσιου χώρου γενικότερα και της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης ειδικότερα.

Στη σημερινή Ελλάδα δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι η δημόσια ραδιοτηλεόραση, όπως εκφράζεται και εποπτεύεται από την κυβέρνηση, που διόρισε ακόμη και το νέο Εποπτικό Συμβούλιο της ΝΕΡΙΤ Α.Ε., μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των Ελλήνων τηλεθεατών και ακροατών και είναι φανερή η μικρή απήχηση του εγχειρήματος της λεγόμενης Δημόσιας Τηλεόρασης στην Ελλάδα, που απεμπολεί τις δυνατότητες της κοινωνίας να εκφραστεί ελεύθερα.

Οπως είναι γνωστό, αμέσως μετά την πραξικοπηματική κατάργηση της ΕΡΤ Α.Ε. παρέμειναν στο Ραδιομέγαρο οι εργαζόμενοι, αρνούμενοι να αποδεχθούν την αδικαιολόγητη και αναίτια κατάργηση της ΕΡΤ Α.Ε. Εκτοτε, ανελλιπώς παράγεται και αναμεταδίδεται, τουλάχιστον μέσω Διαδικτύου, το τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό πρόγραμμα σε εικοσιτετράωρη βάση επί τρεις μήνες, με πολύ μεγαλύτερη τηλεθέαση και ακροαματικότητα απ’ ό,τι το εγχείρημα της δήθεν Δημόσιας Τηλεόρασης.

Οι καιροί ωρίμασαν για να διεκδικηθεί ίσως η νομιμοποίηση αυτού του προγράμματος των εργαζομένων, μέσα από ένα διαπραγματευτικό συμβιβασμό μεταξύ αυτών και του Ελληνικού Δημοσίου, ως προς τη δυνατότητα να εκπέμπουν ταυτόχρονα δύο δημόσιες ραδιοτηλεοράσεις στην Ελλάδα, η μία από τους εργαζομένους και τους λοιπούς αλληλέγγυους πολίτες, ώστε να λυθούν και τα προβλήματα που προκύπτουν από την παραμονή των εργαζομένων στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ.

Το Ελληνικό Κίνημα Αμεσης Δημοκρατίας που άσκησε μαζί με τον υπογράφοντα νόμιμο εκπρόσωπό του και επί 27 χρόνια δικηγόρο της ΕΡΤ Α.Ε. αίτηση ακύρωσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας για όλες τις κοινές υπουργικές αποφάσεις που προέκυψαν μετά την πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για την κατάργηση της ΕΡΤ Α.Ε., προτείνει να λυθεί το ζήτημα που προκύπτει από το διάλογο κωφών μεταξύ υφυπουργού Ραδιοτηλεόρασης κ. Καψή και συνδικαλιστών εκπροσώπων των εργαζομένων της ΕΡΤ Α.Ε., με μια συμβιβαστική επίλυση των διαφορών, που θα επιτρέπει τη νόμιμη λειτουργία και μετάδοση από διαφορετικές ψηφιακές συχνότητες του προγράμματος των εργαζομένων, τόσο του ραδιοφωνικού όσο και του τηλεοπτικού, κατά τρόπο που θα επιτρέπει τη λειτουργία του Ραδιομεγάρου για τις ανάγκες της ΝΕΡΙΤ Α.Ε. και την ταυτόχρονη εγκατάσταση του νομικού προσώπου των εργαζομένων και των αλληλέγγυων σε αυτούς πολιτών στο κτήριο της Κατεχάκη.

Ηδη έχει κυκλοφορήσει από την άτυπη Επιτροπή Πρωτοβουλίας για Ανάπτυξη και Νομιμοποίηση της ΕΡΤ (ΕΠΑΝΕΡΤ) και είναι αναρτημένο στο Διαδίκτυο (www.dimovoulio.gr) ένα σχέδιο καταστατικού μιας Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας, που συνέταξε ο υπογράφων μαζί με εργαζομένους της ΕΡΤ, συνταξιούχους της και απλούς πολίτες, συμβατό και με τις νομοθετικές ρυθμίσεις περί ΝΕΡΙΤ Α.Ε., έχοντας στόχο τη λειτουργία αυτοδιαχειριζόμενου ραδιοτηλεοπτικού φορέα με την ανάθεση των αρμοδιοτήτων του Εποπτικού Συμβουλίου σε εκπροσώπους οργανώσεων της κοινωνίας των Ελλήνων πολιτών.

Θεωρούμε ότι αυτή η βάση διαπραγμάτευσης μπορεί να επιλύσει το πρόβλημα που υφίσταται και να δώσει και μια δυνατότητα λογικής διεξόδου στο Συμβούλιο της Επικρατείας με τη δίκαιη ακύρωση της πραξικοπηματικής Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, αναγνωρίζοντας παράλληλα το δικαίωμα όσων εργαζομένων παρέμειναν στην ΕΡΤ Α.Ε. και δεν προσλήφθηκαν στη νέα Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, ώστε να τους δοθεί η δυνατότητα να λειτουργήσουν νόμιμα μια δεύτερη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, ανοιχτή πραγματικά στην κοινωνία.

Μια Δημόσια Ραδιοτηλεόραση ανοιχτή και προσβάσιμη στην κοινωνία δεν μπορεί κανείς πια να ισχυριστεί ότι είναι μια ουτοπία. Η συνεχής εδώ και τρεις μήνες λειτουργία της, η πρωτοφανής συμπαράσταση και αλληλεγγύη των πολιτών και των απόδημων Ελλήνων που τη στηρίζουν, αποτελεί μια γνήσια έκφραση της λαϊκής βούλησης, ένα γνήσιο δημοψήφισμα, που καμιά δημοκρατικά εκλεγμένη εξουσία δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να αγνοήσει.-

“Ή τώρα ή ποτέ”! Κι όταν λέω “ποτέ”, το εννοώ. Γιατί εάν ο ελληνικός λαός δεν αδράξει αυτή την τελευταία ευκαιρία, θα είναι χαμένος, γονατισμένος, εξαθλιωμένος και ντροπιασμένος για πάρα – πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. ίσως και για αιώνες”…

Είσαι νέος… Διάβασε καλά! Αν θες διαφώνησε, αλλά μην αδιαφορείς! Η πατρίδα εκπέμπει σήμα κινδύνου. Δεν ακούς; Ποιόν περιμένεις να τη σώσει; Ποιόν περιμένεις να σε σώσει; Κατάλαβέ το.

Η λαίλαπα του πολέμου, του ακήρυκτου πολέμου που ζούμε, είναι ανεξέλεγκτη. Ο εχθρός έχει ήδη περάσει το κατώφλι του σπιτιού σου. Όσο κοιτάμε, βέβαια, την τηλεόραση δεν το αντιλαμβανόμαστε. Δεν θα βγει, όμως, από εκεί κανένας σωτήρας…

Ο σωτήρας είσαι εσύ, γιατί η πατρίδα είσαι εσύ! Αν κάτσεις με τα χέρια σταυρωμένα, πολύ σύντομα θα δεις τα παιδιά σου σκλαβωμένα. Θα δεις τον εαυτό σου να δουλεύει για ένα πιάτο φαΐ, δουλικά, ώρες ατελείωτες. Θα δεις την περιουσία σου να παραδίδεται στους ξένους επειδή έτσι το θέλησαν κάποιοι. Θα δεις μια Ελλάδα ανοχύρωτη να σκίζεται σε κομμάτια και να μοιράζεται στους εχθρούς της. Κι όλα αυτά επειδή δεν αντέδρασες όταν είχες τη δυνατότητα να το κάνεις. Η ένδοξη χώρα των Ελλήνων, η ποτισμένη από αίμα ηρώων και μαρτύρων, το λίκνο της Ρωμηοσύνης, στα βάρβαρα χέρια του 4ου Ραΐχ και των συνεργατών του. Αμαχητί. Τι τραγική ειρωνεία…

Έλληνα αδελφέ μας, δεν υπάρχει, πια, η πολυτέλεια της αδιαφορίας. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο. Μην απελπίζεσαι. Δράσε! Μην το σκέπτεσαι άλλο, ξεσηκώσου! Τώρα. Αύριο θα είναι αργά. Η αρχή του ξεσηκωμού βρίσκεται πάντοτε, στην πνευματική αφύπνιση, στην αναζήτηση και συνειδητοποίηση της αλήθειας. Η Ελλάδα, η πατρίδα σου, αναλογικά με την έκταση της και τον πληθυσμό της, είναι η πιο προικισμένη χώρα του κόσμου.

Μάθε, λοιπόν, ότι τα αποθέματα του υπεδάφους μας είναι αμύθητης αξίας. Η αξία του ορυκτού μας πλούτου ανέρχεται σε τρισεκατομμύρια ευρώ. Πρόσφατα, σε μεγάλη εκδήλωση που όλα τα μέσα απέκρυψαν (Ίδρυμα Κακογιάννη, 7-11-12), ειδικοί επιστήμονες βεβαίωσαν, για πρώτη φορά σε ευρύ κοινό, ότι μόνο τα άμεσα αξιοποιήσιμα κοιτάσματα υδρογονανθράκων εκτιμώνται σε ένα τρισεκατομμύριο ευρώ. Κι εκτός του ανυπολόγιστης αξίας, υπεδάφους μας, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η γεωγραφική μας θέση, μας καθιστά παγκόσμιο κόμβο εμπορίου. Ότι η ναυτιλία μας είναι η μεγαλύτερη παγκοσμίως κι η αξία του τουρισμού μιας τέτοιας, νησιωτικής κι όχι μόνο, χώρας είναι ανυπολόγιστη.

Πως θα ανεχθείς να δεσμεύονται όλα αυτά τα έσοδα σε ένα “Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας” με στόχο την -ες αεί- αποπληρωμή του μεθοδευμένα υπέρογκου χρέους; Αντιλαμβάνεσαι τώρα την έσχατη προδοσία που συντελείται; Κατανοείς γιατί οι “σύμμαχοί” μας, μας… “σώζουν” μέσω Μνημονίων από την κρίση που αυτοί δημιούργησαν; Για να μας κατακτήσουν χωρίς να υποψιαστούμε και να καταφέρουν το μεγάλο ξεπούλημα της γης μας. Βλέπεις γιατί τα παπαγαλάκια του συστήματος κάνουν ό,τι μπορούν, χρόνια ολόκληρα τώρα, να σε πείσουν ότι όλα γίνονται “για το καλό σου”; Για να σε κατακτήσουν αδιαμαρτύρητα. Για να σε κατακτήσουν ολοκληρωτικά. Γιατί όποιος κατακτά τις συνειδήσεις, κατακτά ολοκληρωτικά…

Έκρυψαν τα όλα, τα αντικατέστησαν με γραβάτες. Τα τάνκς, μετατράπηκαν σε απεσταλμένους της τρόικας, οι βόμβες λέγονται τώρα δάνεια. Σ’ έκαναν να προσκυνάς τους Εφιάλτες σου, για μια θεσούλα στο Δημόσιο, που τώρα θα στην πάρουν. Η προδοσία μετονομάστηκε σε σωτηρία, η αντίσταση σε ανοησία. Έτσι, μεταμφιεσμένοι, “Έλληνες” και ξένοι κατακτητές απεδείχθησαν πολύ αποτελεσματικοί.

Σε έπιασαν στον ύπνο, σε κορόιδεψαν και συνεχίζουν ξεδιάντροπα να το κάνουν. Μας υποδούλωναν ενώ εμείς θαυμάζαμε τη “δημοκρατία” που μας σέρβιραν. Και θα αποθρασύνονται περισσότερο όσο τους αφήνεις. Δεν αργεί η ώρα που θα στρέψουν εναντίον του συμπατριώτη σου, όπως καλά ξέρουν να το κάνουν. Για να ισοπεδώσουν τα πάντα στον πολύπαθο τούτο τόπο, κι ύστερα να ‘ρθουν ως ελευθερωτές να τους δοξάσεις υπηρετώντας τους. Το ίδιο ιστορικό σκηνικό για άλλη μία φόρα.

Μην τους αφήσεις! Θυμήσου τους αγώνες των προγόνων σου και τίμα το αίμα που χύθηκε ως τα σήμερα. Εμπνεύσου απ’ το φρόνημα των αγωνιστών του Ελληνικού Έθνους. “Να ‘ρθει ένας να μου ειπή ότι θα πάγη ομπρός η πατρίδα, στρέγομαι να μου βγάλει και τα δυο μου μάτια. Ότι αν είμαι στραβός, και η πατρίδα μου είναι καλά με θρέφει. Αν είναι η πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια να ‘χω, στραβός θανα είμαι”, έλεγε ο Μακρυγιάννης απηχώντας το διαχρονικό ανυπέρβλητο πνεύμα του Ελληνισμού.

Αγάπα την πατρίδα σου! Αγάπα την άδολα, μακριά από μισαλλοδοξία. Αγκάλιασε τον συμπατριώτη σου αληθινά, ό,τι κι αν πρεσβεύει “ιδεολογικά”. Δεν είναι αυτός ο εχθρός σου. Αυτοί που σε σαγήνευσαν με τις υποσχέσεις τους και θέλησαν να σε κάνουν συνένοχο με τα ρουσφέτια τους, αυτοί είναι οι αντίπαλοί μας. Αυτοί που σ’ αποκοίμισαν όσο θαύμαζες τον εκσυγχρονισμό τους, σ’ είχαν προγραμματίσει να ξυπνήσεις μέσα σε εμφύλιο σπαραγμό.

Ξύπνα αδελφέ πριν το μοιραίο! Μην περιμένεις τίποτα απ’ όσους διαχειρίζονται”πολιτικά” την κατάσταση. “Αλίμονο στους αγώνες που κρέμονται από τα χαρτιά. Το γένος δεν χρειάζεται τα χαρτιά κανενός για τη λευτεριά του. Έχετε πίστη; Έχετε καρδιά; Αλλιώς καθίστε εκεί που κάθεστε. Ραγιάδες εσείς, ραγιάδες και τα παιδιά σας, ραγιάδες και τα παιδιά των παιδιών σας”, έκραζε πριν δύο αιώνες ο Παπαφλέσσας.

Τώρα είναι η σειρά σου! Να πεις το νέο “ΟΧΙ”! Να πεις το νέο “Μολών Λαβέ”! “Η Λευτεριά δεν χαρίζεται, κατακτιέται”!

Δεν είσαι μόνος σου στον αγώνα αυτό. Πολλοί είμαστε αυτοί που αρνούμαστε πεισματικά να γίνουμε οι πρώτοι Έλληνες στην τρισχιλιετή ιστορία αυτού του Έθνους που θα σκύψουν, ομοθυμαδόν, το κεφάλι στον κατακτητή. Έστω και καθυστερημένα, ξεσηκωθήκαμε, πολεμάμε και θα νικήσουμε! Ένωσε τη σπίθα του αγώνα σου μ’ αυτήν του διπλανού σου. “Μέχρι η σπίθα να φουντώσει και να γίνει η καθαρτήρια φωτιά που θα μας σώσει”. Για μια ανεξάρτητη Ελλάδα, μ’ αληθινή δημοκρατία και υγιή πατριωτισμό!

Και μη ξεχνάς το που χρωστάς… “Χρωστάμε σ’ όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ‘ρθουν, θα περάσουν. Κριτές, θα μας δικάσουν, οι αγένητοι, οι νεκροί”. (Κ. Παλαμάς).

Μίκης Θεοδωράκης

…του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού, συγγραφέα

Αθήνα, 24.6.2013

Σήμερα του Αγίου Πνεύματος. Συνέβη κάποια επιφοίτηση, άραγε; Εσείς θα το κρίνετε.

Έχω γράψει τέσσερα βιβλία και «άπειρα» άρθρα και αναλύσεις για να αποδείξω ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ο αρχιτέκτονας της διαφθοράς και ολετήρας της Ελλάδας.[1] Οι επίγονοι οικοδόμησαν το καταστροφικό τους έργο πάνω στα ερείπια που δημιούργησε ο ίδιος.

Έφερνα μάλιστα τις αποδείξεις (όχι αυτό που λένε οι δικηγόροι «ενδείξεις ή αποχρώσες ενδείξεις». Μιλάω για αποδείξεις.

Πάντοτε παρακολουθούσα τις εξελίξεις για να συλλάβω γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Συνέλεγα λοιπόν τα καινούργια δεδομένα για να στηρίξω ακόμη πιο πειστικά τον ισχυρισμό μου για τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον ρόλο του στην καταστροφή της Ελλάδας. Βέβαια έλεγα και έγραφα πάντα ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου θυσίαζε τους πάντες και τα πάντα στο βωμό της εξουσίας. Ήταν κατά κάποιο τρόπο πράκτορας του ίδιου του τού εαυτού, σε αντίθεση με τον γιο του, που ήταν σύμφωνα με δήλωση του ίδιου του Ανδρέα πράκτορας των Αμερικανών.

Πραγματικά ανατρίχιασα, παρ’ όλο που τα ήξερα, ξανατονίζω, όταν διάβασα μια δήλωση του γνωστού και μη εξαιρετέου Χένρυ Κίσινγκερ. Λες να είναι αλήθεια αναρωτήθηκα! Αυτό ξεπερνάει κάθε φαντασία. Λες να είναι τόσο κυνικά και ωμά τα πράγματα στη ζωή; Λες να είναι αλήθεια! Πραγματικά με συγκλόνισε.

Τι είπε ο «αφιλότιμος» (με την κύρια σημασία της λέξης), για την Ελλάδα και την Κύπρο, όταν εμείς στα ερείπια της Κύπρου πανηγυρίζαμε για την «σοσιαλιστική Αλλαγή»;

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Του Γιώργου Λ. Κόκκα – ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ
και Γενικού Συντονιστή Δημοβουλίου Πολιτών

Σε σημαντική εκδήλωση που πραγματοποίησαν την Κυριακή 2 Ιουνίου 2013 ΤΟ FORUM ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΔΗΜΟΒΟΥΛΙΟ ΠΟΛΙΤΩΝ στη Βούλα αναδείχτηκαν από εξέχοντες ομιλητές και με την κριτική συμμετοχή ενεργών πολιτών τα ζητήματα που προκαλεί η τροϊκανή Νομοθεσία για το ΤΑΙΠΕΔ (δήθεν Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου).

Στην εισήγηση του υποφαινόμενου επισημάνθηκαν οι αστοχίες του νόμου ως προς το ότι, ενώ αναφέρεται στην ιδιωτική Περιουσία του Δημοσίου, δηλαδή κληροδοτήματα, δωρεές, νόμιμα ιδιωτικά αποκτήματα στην πραγματικότητα συσσωρεύει προς άκριτη εκποίηση και χωρίς σοβαρές εγγυήσεις για το τίμημα πώλησης κατ΄ εξοχήν δημόσια κτήματα και περιουσιακά στοιχεία μεγάλης αξίας του Ελληνικού Δημοσίου κατά πολλαπλά ελεγχόμενο τρόπο. Επίσης κατακρίθηκε η κατ’ ευφημισμό αξιοποίηση της μυθικής ήδη αυτής περιουσίας που αποκτά το ΤΑΙΠΕΔ, ενώ πρόκειται για την με κάθε θυσία είσπραξη ακόμη και ψιχίων από ανύπαρκτους ακόμη επενδυτές, που βάζουν ακόμη σκληρότερους όρους αγοράς, μόνο για να εξοφλείται το δημόσιο χρέος, χωρίς καμμιά πρόβλεψη για συμμετοχή του έμψυχου δυναμικού της χώρας μας στην οικονομική συναλλαγή και κάρπωση των δημόσιων αγαθών που εκποιούνται.

Δόθηκε έτσι η ευκαιρία να αναλυθεί η διαδικασία του ΕΥ ΝΟΜΟΘΕΤΕΙΝ που επιχειρεί από την 11/11/11 που ιδρύθηκε το Δημοβούλιο Πολιτών (www.dimovoulio.gr) στην κατεύθυνση του Δέοντος Δικαίου (de lege ferenda) και το περσινό ψήφισμα αυτού του νέου φορέα εθιμικής έκφρασης της Λαϊκής Κυριαρχίας στη χώρα μας για τη δημιουργία μιας Ανώνυμης Εταιρίας με την επωνυμία «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΚΑΡΠΙΑ Α.Ε.», που με 10.000.000 ονομαστικές αμεταβίβαστες μετοχές, μία για κάθε Έλληνα, που θα καρπούται για λογαριασμό όλων των Ελλήνων σε συνεργασία με επενδυτές όλον τον υποθαλάσσιο αναμενόμενο να αξιοποιηθεί τεράστιο πλούτο υδρογοναθράκων της πατρίδας μας και της ΑΟΖ, που οφείλει να δεσμεύσει.

Κατόπιν εκτέθηκε το Ψήφισμα της τελευταίας μηνιαίας τακτικής Συνέλευσης του Δημοβουλίου (01/06/13 ενόψη της εκδήλωσης αυτής) που ζητά να ενταχθεί και η περιουσία του ΤΑΙΠΕΔ στην «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΚΑΡΠΙΑ Α.Ε.»και στην διαδικασία αποκλειστικής κάρπωσής της από τους Έλληνες Πολίτες που καλούνται ταυτόχρονα να σηκώσουν δυσβάστακτα και δυσανάλογα και άδικα οικονομικά βάρη.

Τελικά πρότεινε ο ομιλητής προσωπικά και ανεξάρτητα από την ιδιότητά του ως Γενικού Συντονιστή των εργασιών του Δημοβουλίου Πολιτών και την δυνατότητα να εξεταστεί μια συνθετική των δύο προτάσεων λύση, δηλαδή το κεφάλαιο των 30.000.000,00 Ευρώ του ΤΑΙΠΕΔ να κατανεμηθεί σε τρία ίσα μερίδια που να αφορούν το πρώτο την ψιλή κυριότητα ου Ελληνικού Δημοσίου σε όλη την αποκτώμενη περιουσία του ΤΑΙΠΕΔ, το δεύτερο την συμμετοχή σε επικαρπία 50% αυτής της περιουσίας επενδυτών που θα διαθέτουν πολλαπλάσιο κεφάλαιο για την αξιοποίησή της και θα έχουν προνομιούχες μετοχές και το τελευταίο τρίτο θα αφορά την υπόλοιπη επικαρπία του 50% από 10.000.000,00 ονομαστικές και αμεταβίβαστες μετοχές της συμβολικής ονομαστικής αξίας ενός Ευρώ εκάστη, μία για κάθε Έλληνα πολίτη, που θα συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση των αναγκών της χώρας μας για επενδύσεις και ανάπτυξη με την αζημίωτη ελπίδα όλων μας για συμμετοχή, έστω επίσης συμβολική, στα κέρδη μιας πραγματικής αξιοποίησης της πραγματικής δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου. Και όπως τόνισε μας διδάσκει το παράδειγμα της επένδυσης χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής ότι χωρίς την αποδοχή και πολλώ μάλλον την ενεργό συμμετοχή του λαϊκού τοπικού παράγοντα στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας γίνεται πόλεμος και καταστροφή κάθε πραγματικά αναπτυξιακής προοπτικής για τον τόπο μας. Μάλλον το δέον Δίκαιο που αναζητά το Δημοβούλιο Πολιτών θα πρέπει να το προσέξει και η Βουλή των Ελλήνων και να αξιοποιήσει την εμπειρία των ΣΔΙΤ (Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα) και να νομοθετήσει σε μια μετεξέλιξη του ΤΑΙΠΕΔ σε ορθολογιστική κατεύθυνση τα ΣΛΕΤ (Συμπράξεις Λαϊκού και Επενδυτικού Τομέα) !!!

Την πρωτοποριακή αυτή για τα σύγχρονα νεοελληνικά δεδομένα εκδήλωση προλόγισε και έκλεισε με την εμβριθή ομιλία της και τα συμπεράσματα η γνωστή δημοσιογράφος κ. Θάλεια Χούντα, ενώ την τίμησαν με την παρουσία και τις εισηγήσεις τους ο επίτιμος Γενικός Επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου κ. Γιώργος Σχοινιωτάκης (που ανακοινώθηκε επίσημα η ανάληψη της Διεύθυνσης από τον ίδιο της Λειτουργίας Κοινωνικών Ελέγχων του Δημοβουλίου Πολιτών), οι Πανεπιστημιακοί κ.κ. Μαρ. Μαντούβαλου και Κων. Ρωμανός, ο κ. Νίκος Βασιλείου Πρόεδρος του Εμπορικού Τμήματος του ΕΒΕΑ και αναγνώστηκε από τη δημοσιογράφο κ. Μαρία Λαγανά που συμπροήδρευε με τη Θάλεια Χούντα και τον Γιώργο Κόκκα η ομιλία του συγγραφέα κ. Δημήτρη Ευαγγελίδη.

Διαβάστε ένα καταπληκτικό και κατά την άποψή μας διαχρονικό, άρθρο-αφιέρωμα στον Κοινοτισμό που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Μακεδονία της Κυριακής στο φύλλο της 07/11/2010.

Διαβάστε το πλήρες αφιέρωμα εδώ