Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε μια βουλευτική έδρα, αγνοώντας μετά τις εκλογές τους ανθρώπους που δούλεψαν γι αυτήν.  Συνεπώς η από κοινού αξιοποίηση της θέσης του Ευρωβουλευτή από τις συνιστώσες του Ευρωπαϊκού Αντιμνημονιακού Μετώπου αποτελεί ηθική , πολιτική και νομική υποχρέωση, που συνάδει με την μέχρι τώρα δημόσια παρουσία του Νότη Μαριά.

«Όποιος ευαγγελίζεται δημοκρατικές αξίες και χρηστότητα οφείλει
να τις αποδεικνύει και να τις υπερασπίζεται με τις πολιτικές πράξεις του !»

   *******************************************************

Το «Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας» συνέπραξε κατά τις τελευταίες Ευρωεκλογές στα πλαίσια του «Ευρωπαϊκού Αντιμνημονιακού Μετώπου» (δηλ. με τα κόμματα «Ανεξάρτητοι Έλληνες», «Άρμα Πολιτών» και «Πυρίκαυστος Ελλάδα»), με τη συμμετοχή του νόμιμου εκπροσώπου και συντονιστή του, Δικηγόρου Γιώργου Λ. Κόκκα στο Ευρωψηφοδέλτιο. Η σύμπραξη αυτή κατόρθωσε με τις προσπάθειες και το πολιτικό κύρος όλων μας να εκλέξει το Νότη Μαριά ως Ευρωβουλευτή του κοινού σχήματος.

Με αφορμή την ανεξαρτητοποίηση του Νότη Μαριά από το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων και τη μη συμμετοχή του στην Οργανωτική Επιτροπή του Συνεδρίου του κόμματος αυτού (22-23/11/2014), δηλώνουμε τα ακόλουθα:

1. Συμμεριζόμαστε τις αιτιάσεις του Νότη Μαριά για απαράδεκτη συμπεριφορά του Προέδρου του κόμματος των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνου Καμμένου, Περισσότερα ΕΔΩ →

Ορμώμενος από την εξαγγελία σας για κάποιο «Ποτάμι», που ευελπιστείτε ότι θα συμπαρασύρει την κοινωνία των πολιτών στο πέρασμά του και θα την οδηγήσει στην σύμπλευση, σας στέλνω την ακόλουθη επιστολή για να σας γνωστοποιήσω ότι η κοινωνία των πολιτών που ευαγγελίζεστε υπάρχει, ενεργεί, συμπορεύεται και δημιουργεί.

Εδώ και δυόμισυ χρόνια λειτουργεί με επιτυχία το «Δημοβούλιο Πολιτών» (www.dimovoulio.gr), ο νεοπαγής θεσμός που επιτρέπει στους ενεργούς πολίτες να διαβουλεύονται για θέματα που τους αφορούν άμεσα. Η δομή του βασίζεται στην παραγωγή ψηφισμάτων, όπου οι πολίτες προτείνουν ύστερα από εμπεριστατωμένες και τεκμηριωμένες εισηγήσεις – νομοθετικές πρωτοβουλίες που αποτελούν εν δυνάμει δημοψηφίσματα. Παράλληλα, σχετικά με την αναφορά σας πως δεν σκεφτόμαστε το δημόσιο συμφέρον και οι πολιτικοί δρουν κατά βούληση, χωρίς να αφουγκράζονται την κοινωνία, οφείλω να σας ενημερώσω πως το Δημοβούλιο Πολιτών έχει παράγει ικανοποιητικά ψηφίσματα κοινωνικού ελέγχου που καταδικάζει πολιτικές κοινωνικά μη αποδεκτές.

Ισχυρίζεστε πως η Ευρώπη είναι το μεγάλο Περισσότερα ΕΔΩ →

άρθρο του ενός αγωνιστή της λευτεριάς
στο “Triklopodia.gr” της 20/10/2013

Δε φέραμε στον κόσμο τα παιδιά μας, για να τα κάνουμε δούλους διεστραμμένων ανθρωποειδών, που ζουν από το αίμα, τον πόνο και το δάκρυ ενός πολύπαθου λαού! Τα παιδιά μας ζουν την έσχατη ταπείνωση, την απαξίωση της ύπαρξής τους, την απελπισία, την οργή, τον πόνο. Τους αφαιρείται το δικαίωμα να ζουν σαν άνθρωποι με αξιοπρέπεια… Αυτό το νέο παιδί, που έπεσε από τη γέφυρα, αναζήτησε την ηρεμία… Δεν άντεξε τον κανιβαλισμό, το φασισμό, την ωμή βία ενός καθεστώτος, που κάθε μέρα βιάζει και εκβιάζει τις ψυχές μας… Δεν άντεξε τη δυστυχία, τη θλίψη, τη μοναξιά, την ανασφάλεια και το θάνατο, που γεννούν οι πολιτικές αυτές της φρίκης…

Εμείς τι κάνουμε για να αναπαυτεί η ψυχή του και οι ψυχές των παιδιών μας, που νεκροζώντανα παλεύουν για το μεροκάματο του τρόμου, χωρίς ούτε κι αυτό να το έχουν τις πιο πολλές φορές; Εμείς οι πιο μεγάλοι πρέπει να βγούμε μπροστά, γιατί εμείς θρέψαμε αυτά τα «παράσιτα», που τώρα μας πεθαίνουν! Πότε επιτέλους θα οργανωθούμε σε κοινό αγώνα και μέτωπο αντίστασης για να επιβάλλουμε τη δική μας κυριαρχία; Ως πότε θα σκοτώνουν με την απελπισία και τη ντροπή τα παιδιά μας;

Είναι καιρός να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας και να πάψουμε να παραδίνουμε τη ζωή μας σε αλλότρια συμφέροντα. Αν δεν αντιπαλέψουμε την κόλαση αυτή, είμαστε κι εμείς μέρος της, είμαστε κι εμείς υπαίτιοι . Ο φόβος και οι αυταπάτες δε μας πρέπουν. Είναι μέρος του εικονικού κόσμου που μας παρουσιάζουν, για να μας χειραγωγούν .Είμαστε όλοι μαζί στο ίδιο «λούκι»… κι όταν ενώσουμε δυνάμεις θα γίνουμε μυθικοί «γίγαντες», που θα σαρώσουν ό,τι βδελυρό, μαύρο και σάπιο υπάρχει. Θα ζωντανέψουμε την ελπίδα στα μάτια των παιδιών μας, θα ανοίξουμε το δρόμο για την ευημερία και τη γαλήνη, που αναζήτησε ο νέος με τη φυγή του, γιατί η ζωή έγινε χειρότερη από την κόλαση, έγινε χειρότερη κι από τον ίδιο θάνατο…

Ναι, κάναμε κι εμείς τα λάθη μας. Δεν είχαμε τις αντιστάσεις που έπρεπε, και χάσαμε το μέτρο. Κάποιοι εκμαυλιστήκαμε εν πολλοίς από τον φιλοτομαρισμό, την αναζήτηση του κέρδους, από την απάτη του καταναλωτισμού… Αδιαφορήσαμε για το κοινό μας καλό, προκρίναμε την ποσότητα σε βάρος της ποιότητας της ζωής μας. Ξεχάσαμε αρχές και παραδόσεις αιώνων, που μας στήριξαν ηθικά και ουσιαστικά και νοηματοδοτούσαν κάποτε τη ζωή …

Και τώρα ψάχνουμε το νήμα που μας συνδέει με ένα ένδοξο, ξεχασμένο παρελθόν. Ψάχνουμε την ταυτότητά μας στις ματωμένες και λαμπρές σελίδες μιας ιστορίας, που ποτέ δεν μας άφησαν να εννοήσουμε, που ποτέ δεν μας έμαθαν σωστά. Καιρός να αλλάξουμε τον τρόπο προσέγγισης των πραγμάτων, και να αναλάβουμε την ευθύνη που ο καθένας μας έχει . Ας πάψουμε να βλέπουμε την εικονική πραγματικότητα, που μας πλασάρουν..Η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν είναι παρά άνθρωποι της διπλανής πόρτας, απλοί και σαστισμένοι από όσα φρικτά παρουσιάζουν τα ΜΜΕ…Η Χρυσή αυγή έγινε το σκιάχτρο που τρομοκρατεί, για να ελέγχεται η οργή, για να πνίγεται το δίκιο και να μη ξεσπά το εν δυνάμει ενιαίο παλλαικό μέτωπο, που διαμορφώνεται έτσι κι αλλιώς στην κοινωνία.

Είναι επιτακτική η ανάγκη να σταθούμε όρθιοι, αντάξιοι προγόνων και αγώνων ανεκτίμητων. Κάτι μεγάλο καταστρέψαμε, κάτι μεγάλο αναζητούμε, για να «ψηλώσει» η

ψυχή μας, που άδειασε στη θέα τόσης φρίκης… Κάτι αρχίζει να σαλεύει μέσα μας και δυναμώνει τους χτύπους της καρδιάς! Είναι η Ελληνική ψυχή που ξεχάσαμε, είναι η αξιοπρέπεια, που μας στέρησαν, είναι η ανάγκη της υπέρβασης και το άγγιγμα του ονείρου. Είναι όλα αυτά μαζί, που μας «ψηλώνουν», που μας δυναμώνουν, που νιώθουμε πως είμαστε ικανοί και θαύματα να κάνουμε για το δίκιο και τη λευτεριά, όταν γίνουμε μια γροθιά…

Ναι, είναι σίγουρο ότι θα βρούμε το χαμένο μας εαυτό και τη δύναμη της ελπίδας, γιατί είναι πια θέμα επιβίωσης!

Έχουμε βαρύ χρέος να αποδώσουμε τιμή στη μνήμη των πατεράδων μας, των αδικοχαμένων αδερφών μας, που ποτέ δεν δικαιώθηκαν, που ποτέ δε λευτερώθηκαν. Δήμιοι και προδότες κράτησαν στα χέρια τους τόσο πολύ καιρό αυτή την πατρίδα και τη λεηλάτησαν, την εκχυδάισαν, την ξεπούλησαν, μαζί με την τιμή μας! Καιρός πια να την πάρουμε πίσω με γενικό ξεσηκωμό, γενική πολιτική απεργία. Γυρίζουμε την πλάτη μας σε όλους τους καραγκιόζηδες της επικοινωνιακής τους φιέστας, κλείνουμε τις στρόφιγγες εκροής χρήματος προς τους κερδοσκόπους δανειστές και επανιδρύουμε το κράτος μας με το λαό και τη δημοκρατία νικητές…

Ένα είναι το δίλημμα, ή ο λαός ή το «συνταγματικό τους τόξο», που άμεσα ελέγχεται από τους επικυρίαρχους. Ή το προδοτικό και διεφθαρμένο πολιτικό τους σύστημα, με τους επικεφαλής επικυρίαρχους –ευρωμαφιόζους των αγορών τους -ή εμείς, ο πολύπαθος Ελληνικός λαός! Τα άλλα διλήμματα, που βάζουν τα ΜΜΕ τους, είναι πλαστά κι αποπροσανατολιστικά!

Ήρθε η ώρα η πιο μεγάλη και λαμπρή σελίδα της ιστορίας μας να γραφτεί κι η επανάσταση αξιοπρέπειας κι ελπίδας να σβήσει το σκοτάδι! Ήρθε η ώρα οι έντιμοι και οι σεμνοί, οι άνθρωποι του μέτρου και του αγώνα να πάρουν πίσω τη ζωή και το αίμα τους … ΉΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

άρθρο του Συλλόγου προάσπισης της Αυθεντικής Δημοκρατίας
«ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ-ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ»

Το ζήτημα της εθνικής διακυβέρνησης των δημοκρατικών πόλεων είναι πολύ σημαντικό για να αφεθεί στην άκρη διότι επεισέρχεται η βασική αντίρρηση της λειτουργικότητας ή καλύτερα της βιωσιμότητος της δημοκρατίας στην σημερινή εποχή των εθνικών κρατών και υπερεθνικών οργανισμών. Το παράδειγμα της Ελβετίας δεν θα ήταν αρκετό για να υποστηριχθεί η βιωσιμότητά του αλλά και θα ήταν επιπόλαιο αν δεν στοιχειοθετούσαμε σε βασικές γραμμές το μοντέλο των πόλεων κρατών σε εθνικό επίπεδο τουλάχιστον στον Ελληνικό χώρο.

Είναι πολλοί αυτοί που όταν αντιμετωπίζουν την πολιτική λύση της δημοκρατίας εγείρουν τις αντιρρήσεις πως αυτά δεν γίνονται σήμερα θέτοντας ορθώς την οικονομική βιωσιμότητα του έθνους, που απαιτεί επαρκείς ζωτικούς χώρους, την στρατιωτική ασφάλεια, τους φόβους νέων τοπικών ρήξεων αλλά ακόμα και την ίδια την συνοχή μια τέτοιας δομής.

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε πως οι προγονοί μας αντιμετώπισαν αυτό το ζήτημα στην κλασσική εποχή και ήδη πριν την Ρωμαϊκή κατοχή στο καθεστώς των επαρχιών, με επιτυχία συνένωσαν τις Πόλεις σε Αμφικτυονίες με πολιτιστικό και θρησκευτικό περιεχόμενο αλλά και τα Κοινά με οικονομικό ρόλο όπου παρατηρήθηκε κοινό νόμισμα και ισοτιμίες συναλλαγών. Ίσως λοιπόν η διαδρομή μας θα ήτο πολύ διαφορετική αν η Ιστορία δεν αποφάσιζε διαφορετικά.

Θα ήταν επίσης τουλάχιστον αστείο και γραφικό να μιλούσαμε σε μια πραγματικότητα όπου τα εθνικά κράτη όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες ή η Κίνα έχουν σήμερα το μέγεθος ηπείρων και όταν οι χώρες της Ευρώπης και της Νότιας Αμερικής οδηγούνται προς αυτήν την κατεύθυνση να ομιλούμε για Ομοσπονδία ή Συμπολιτεία πολιτικά αυτόνομων και οικονομικά αυταρκών Πόλεων κρατών. Οι αποστάσεις στην εποχή της κλασσικής εποχής μεταξύ των Δήμων μιας πόλεως φάνταζαν εξίσου τεράστιες με τις αποστάσεις σήμερα μεταξύ χωρών και το ίδιο οι αποστάσεις των πόλεων κρατών με τις αποστάσεις σήμερα μεταξύ των ηπείρων. Το αυτό ισχύει και με τις επικοινωνίες.

Θα ήταν επίσης ρομαντικό και εξίσου επικίνδυνο να στήναμε στα χαρτιά αυτόνομες πόλεις κράτη και να περιμέναμε την εθελούσια ομοσπονδοποίηση τους σε βάθος ενός αόριστου χρόνου μια εξέλιξη που απαιτεί αιώνες δίχως εξωτερική στρατιωτική προσβολή η άλλη πολιτική παρεμπόδιση.
Εξίσου ανόητο όμως είναι να περιμένουμε από τα εθνικά κράτη που στο διάβα αιώνων αγωνίστηκαν με τόση βία και σπουδή να συσταθούν, καταλύοντας κάθε τοπικότητα κάθε αυτονομία και κάθε διαφορετικότητα να επιδιώξουν την αποκέντρωση του συγκεντρωτισμού που επέτυχαν με σκοπό την ευημερία των πολιτών τους την ώρα που παραχωρούν την εξουσία σε υπερεθνικούς χωροφύλακες οργανισμούς της νέας τάξης πραγμάτων.

Όταν επιλέξαμε να υπερασπιστούμε την Δημοκρατία δεν είχαμε κατά νου την υπεράσπιση ενός παρελθόντος που δεν μπορεί να υπάρξει ξανά αλλά την βεβαιότητα πως είναι το μόνο βιώσιμο και ρεαλιστικό μοντέλο πολιτεύματος για ελεύθερη ειρηνική και αξιοπρεπή διαβίωση όλων των λαών του κόσμου και μόνη σωτηρία για την παραμονή του ανθρώπου σε αυτόν τον πλανήτη.

Ως εκ των άνω μια τοπική επανάσταση ακόμα και αν συνεπικουρηθεί από άλλες στην ίδια χώρα ή σε άλλες είναι καταδικασμένη όπως αναπτύξαμε στο «Πολιτειακή μεταβολή ή επανάσταση», ακόμα και αν δεν δεχθεί στρατιωτική εισβολή από ξένες ολιγαρχίες αφού ο ζωτικός της χώρος δεν θα είναι επαρκής για την αυτάρκεια των πολιτών της και ο αριθμός των πολιτών της δεν θα είναι ικανός να προσεταιριστεί άλλα εδάφη απέναντι σε άλλα έθνη κράτη, εδάφη απαραίτητα για την ύπαρξή του πέραν των αυτονομημένων γαιών. Είναι απαραίτητη λοιπόν η κατάληψη της εξουσίας σε τουλάχιστον εθνικό επίπεδο όπως αναπτύξαμε στο «η επαναστατική προοπτική της δημοκρατίας» για να είναι βιώσιμη με την παράλληλη και συμπλεκόμενη δράση ενεργής εκκλησίας του δήμου και πολιτικής εταιρείας-κόμματος που θα καταλάβει με όρους κοινοβουλευτικούς την πολιτική εξουσία ώστε με συνταγματική αναθεώρηση να επιτύχει την πολιτειακή μεταβολή όπως αναπτύξαμε στο «η δική μας επανάσταση η λύση στο εκλογικό αδιέξοδο» που παραπέμπουμε τους αναγνώστες.

Με αυτό σαν αφετηρία μπαίνουμε στο κυρίως θέμα μας. Με την διοικητική μεταρρύθμιση του Κλεισθένους επετεύχθη η λύση στο πρόβλημα του τοπικισμού και του φατριασμού που διατάρασσαν τότε την Αθήνα. Η διοικητική ένταξη των δήμων σε δέκα νέες φυλές που απλώνονται και στις τρείς γεωγραφικές περιφέρειες της Αττικής , Παραλία- Μεσόγεια-Κέντρο επέτυχε την ενότητα και ομόνοια στην εύρυθμη λειτουργία της Εκκλησίας του Δήμου και της Βουλής.

Σε απόλυτη αντιστοιχία οι σημερινοί Νομοί της χώρας μπορούν να αποτελέσουν ικανό διοικητικά χώρο για την σύσταση Πόλης με δική της βουλή, εκκλησία του δήμου και δικαστήριο για τις υποθέσεις της επιτυγχάνοντας το αυτοδιοίκητο με τους όρους της ζωής που επιθυμούν και νόμους που οι πολίτες της αποφασίζουν. Άλλωστε η τοπική κοινωνία γνωρίζει πολύ καλύτερα τις ανάγκες της και μπορεί αν έχει την πολιτική δύναμη να τις επιλύει ικανότερα και καταλληλότερα από την όποια κεντρική διοίκηση που τις αντιμετωπίζει περισσότερο ώς ένα πρόβλημα που θέλει να ξεμπερδέψει το ταχύτερον. Ασφαλώς και οι κάτοικοι του τόπου τον πονούν περισσότερο από τους άλλους και είναι αυτοί που θα προστατεύσουν με την πολιτική δύναμη τις τοπικές παραδόσεις τους και τον χαρακτήρα του τόπου από ένα συγκεντρωτικό κράτος που εκτοξεύει αβίαστα άστοχα διατάγματα και καταστροφικές νομοθεσίες.

…………………………

Διαβάστε ολόκληρο το πολύ ενδιαφέρον άρθρο πατώντας ΕΔΩ.

του ΓΙΩΡΓΟΥ Λ. ΚΟΚΚΑ δικηγόρου ΕΡΤ Α.Ε.,
συντονιστή του Ελληνικού Κινήματος Αμεσης Δημοκρατίας,
στην Ελευθεροτυπία 13/09/2013.

Ολοκληρώνονται τρεις μήνες από την αυθαίρετη και αποτυχημένη κατάργηση της ΕΡΤ Α.Ε., ως ενιαίου φορέα δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών υπηρεσιών στην Ελλάδα, που προέκυψε με το νόμο 1730/87, ο οποίος ενοποίησε τις δύο τότε υπάρχουσες κρατικές ραδιοτηλεοπτικές υπηρεσίες της ΕΡΤ-1 (πρώην ΕΙΡΤ) και της ΕΡΤ-2 (πρώην ΥΕΝΕΔ) στην ΕΡΤ Α.Ε.

Τότε θεωρήθηκε ότι η ενοποίηση των υπηρεσιών αυτών θα λειτουργούσε προς το συμφέρον όλων και θα είχε σαν αποτέλεσμα τη μείωση του κόστους λειτουργίας και τη βελτιστοποίηση των υπηρεσιών τους, πάντα κάτω από έναν ασφυκτικό κυβερνητικό έλεγχο της μονοπωλιακής τότε ΕΡΤ. Η κατάσταση αυτή προκάλεσε αντιδράσεις, με αποτέλεσμα την αυθαίρετη και άναρχη εγκαθίδρυση πρώτα των δημοτικών ραδιοφωνικών σταθμών και μετά της ιδιωτικής ραδιοτηλεόρασης.

Πλέον, σήμερα, δεν υφίστανται οι λόγοι που προκάλεσαν τον ενιαίο φορέα της ΕΡΤ Α.Ε., αλλά αντίθετα η σαφής διάσταση μεταξύ της κυβερνητικής-τροϊκανής κυβέρνησης και της κοινωνίας των Ελλήνων πολιτών επιβάλλει την επαναδιαμόρφωση των όρων λειτουργίας του δημόσιου χώρου γενικότερα και της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης ειδικότερα.

Στη σημερινή Ελλάδα δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι η δημόσια ραδιοτηλεόραση, όπως εκφράζεται και εποπτεύεται από την κυβέρνηση, που διόρισε ακόμη και το νέο Εποπτικό Συμβούλιο της ΝΕΡΙΤ Α.Ε., μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των Ελλήνων τηλεθεατών και ακροατών και είναι φανερή η μικρή απήχηση του εγχειρήματος της λεγόμενης Δημόσιας Τηλεόρασης στην Ελλάδα, που απεμπολεί τις δυνατότητες της κοινωνίας να εκφραστεί ελεύθερα.

Οπως είναι γνωστό, αμέσως μετά την πραξικοπηματική κατάργηση της ΕΡΤ Α.Ε. παρέμειναν στο Ραδιομέγαρο οι εργαζόμενοι, αρνούμενοι να αποδεχθούν την αδικαιολόγητη και αναίτια κατάργηση της ΕΡΤ Α.Ε. Εκτοτε, ανελλιπώς παράγεται και αναμεταδίδεται, τουλάχιστον μέσω Διαδικτύου, το τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό πρόγραμμα σε εικοσιτετράωρη βάση επί τρεις μήνες, με πολύ μεγαλύτερη τηλεθέαση και ακροαματικότητα απ’ ό,τι το εγχείρημα της δήθεν Δημόσιας Τηλεόρασης.

Οι καιροί ωρίμασαν για να διεκδικηθεί ίσως η νομιμοποίηση αυτού του προγράμματος των εργαζομένων, μέσα από ένα διαπραγματευτικό συμβιβασμό μεταξύ αυτών και του Ελληνικού Δημοσίου, ως προς τη δυνατότητα να εκπέμπουν ταυτόχρονα δύο δημόσιες ραδιοτηλεοράσεις στην Ελλάδα, η μία από τους εργαζομένους και τους λοιπούς αλληλέγγυους πολίτες, ώστε να λυθούν και τα προβλήματα που προκύπτουν από την παραμονή των εργαζομένων στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ.

Το Ελληνικό Κίνημα Αμεσης Δημοκρατίας που άσκησε μαζί με τον υπογράφοντα νόμιμο εκπρόσωπό του και επί 27 χρόνια δικηγόρο της ΕΡΤ Α.Ε. αίτηση ακύρωσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας για όλες τις κοινές υπουργικές αποφάσεις που προέκυψαν μετά την πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για την κατάργηση της ΕΡΤ Α.Ε., προτείνει να λυθεί το ζήτημα που προκύπτει από το διάλογο κωφών μεταξύ υφυπουργού Ραδιοτηλεόρασης κ. Καψή και συνδικαλιστών εκπροσώπων των εργαζομένων της ΕΡΤ Α.Ε., με μια συμβιβαστική επίλυση των διαφορών, που θα επιτρέπει τη νόμιμη λειτουργία και μετάδοση από διαφορετικές ψηφιακές συχνότητες του προγράμματος των εργαζομένων, τόσο του ραδιοφωνικού όσο και του τηλεοπτικού, κατά τρόπο που θα επιτρέπει τη λειτουργία του Ραδιομεγάρου για τις ανάγκες της ΝΕΡΙΤ Α.Ε. και την ταυτόχρονη εγκατάσταση του νομικού προσώπου των εργαζομένων και των αλληλέγγυων σε αυτούς πολιτών στο κτήριο της Κατεχάκη.

Ηδη έχει κυκλοφορήσει από την άτυπη Επιτροπή Πρωτοβουλίας για Ανάπτυξη και Νομιμοποίηση της ΕΡΤ (ΕΠΑΝΕΡΤ) και είναι αναρτημένο στο Διαδίκτυο (www.dimovoulio.gr) ένα σχέδιο καταστατικού μιας Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας, που συνέταξε ο υπογράφων μαζί με εργαζομένους της ΕΡΤ, συνταξιούχους της και απλούς πολίτες, συμβατό και με τις νομοθετικές ρυθμίσεις περί ΝΕΡΙΤ Α.Ε., έχοντας στόχο τη λειτουργία αυτοδιαχειριζόμενου ραδιοτηλεοπτικού φορέα με την ανάθεση των αρμοδιοτήτων του Εποπτικού Συμβουλίου σε εκπροσώπους οργανώσεων της κοινωνίας των Ελλήνων πολιτών.

Θεωρούμε ότι αυτή η βάση διαπραγμάτευσης μπορεί να επιλύσει το πρόβλημα που υφίσταται και να δώσει και μια δυνατότητα λογικής διεξόδου στο Συμβούλιο της Επικρατείας με τη δίκαιη ακύρωση της πραξικοπηματικής Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, αναγνωρίζοντας παράλληλα το δικαίωμα όσων εργαζομένων παρέμειναν στην ΕΡΤ Α.Ε. και δεν προσλήφθηκαν στη νέα Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, ώστε να τους δοθεί η δυνατότητα να λειτουργήσουν νόμιμα μια δεύτερη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, ανοιχτή πραγματικά στην κοινωνία.

Μια Δημόσια Ραδιοτηλεόραση ανοιχτή και προσβάσιμη στην κοινωνία δεν μπορεί κανείς πια να ισχυριστεί ότι είναι μια ουτοπία. Η συνεχής εδώ και τρεις μήνες λειτουργία της, η πρωτοφανής συμπαράσταση και αλληλεγγύη των πολιτών και των απόδημων Ελλήνων που τη στηρίζουν, αποτελεί μια γνήσια έκφραση της λαϊκής βούλησης, ένα γνήσιο δημοψήφισμα, που καμιά δημοκρατικά εκλεγμένη εξουσία δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να αγνοήσει.-

“Ή τώρα ή ποτέ”! Κι όταν λέω “ποτέ”, το εννοώ. Γιατί εάν ο ελληνικός λαός δεν αδράξει αυτή την τελευταία ευκαιρία, θα είναι χαμένος, γονατισμένος, εξαθλιωμένος και ντροπιασμένος για πάρα – πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. ίσως και για αιώνες”…

Είσαι νέος… Διάβασε καλά! Αν θες διαφώνησε, αλλά μην αδιαφορείς! Η πατρίδα εκπέμπει σήμα κινδύνου. Δεν ακούς; Ποιόν περιμένεις να τη σώσει; Ποιόν περιμένεις να σε σώσει; Κατάλαβέ το.

Η λαίλαπα του πολέμου, του ακήρυκτου πολέμου που ζούμε, είναι ανεξέλεγκτη. Ο εχθρός έχει ήδη περάσει το κατώφλι του σπιτιού σου. Όσο κοιτάμε, βέβαια, την τηλεόραση δεν το αντιλαμβανόμαστε. Δεν θα βγει, όμως, από εκεί κανένας σωτήρας…

Ο σωτήρας είσαι εσύ, γιατί η πατρίδα είσαι εσύ! Αν κάτσεις με τα χέρια σταυρωμένα, πολύ σύντομα θα δεις τα παιδιά σου σκλαβωμένα. Θα δεις τον εαυτό σου να δουλεύει για ένα πιάτο φαΐ, δουλικά, ώρες ατελείωτες. Θα δεις την περιουσία σου να παραδίδεται στους ξένους επειδή έτσι το θέλησαν κάποιοι. Θα δεις μια Ελλάδα ανοχύρωτη να σκίζεται σε κομμάτια και να μοιράζεται στους εχθρούς της. Κι όλα αυτά επειδή δεν αντέδρασες όταν είχες τη δυνατότητα να το κάνεις. Η ένδοξη χώρα των Ελλήνων, η ποτισμένη από αίμα ηρώων και μαρτύρων, το λίκνο της Ρωμηοσύνης, στα βάρβαρα χέρια του 4ου Ραΐχ και των συνεργατών του. Αμαχητί. Τι τραγική ειρωνεία…

Έλληνα αδελφέ μας, δεν υπάρχει, πια, η πολυτέλεια της αδιαφορίας. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο. Μην απελπίζεσαι. Δράσε! Μην το σκέπτεσαι άλλο, ξεσηκώσου! Τώρα. Αύριο θα είναι αργά. Η αρχή του ξεσηκωμού βρίσκεται πάντοτε, στην πνευματική αφύπνιση, στην αναζήτηση και συνειδητοποίηση της αλήθειας. Η Ελλάδα, η πατρίδα σου, αναλογικά με την έκταση της και τον πληθυσμό της, είναι η πιο προικισμένη χώρα του κόσμου.

Μάθε, λοιπόν, ότι τα αποθέματα του υπεδάφους μας είναι αμύθητης αξίας. Η αξία του ορυκτού μας πλούτου ανέρχεται σε τρισεκατομμύρια ευρώ. Πρόσφατα, σε μεγάλη εκδήλωση που όλα τα μέσα απέκρυψαν (Ίδρυμα Κακογιάννη, 7-11-12), ειδικοί επιστήμονες βεβαίωσαν, για πρώτη φορά σε ευρύ κοινό, ότι μόνο τα άμεσα αξιοποιήσιμα κοιτάσματα υδρογονανθράκων εκτιμώνται σε ένα τρισεκατομμύριο ευρώ. Κι εκτός του ανυπολόγιστης αξίας, υπεδάφους μας, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η γεωγραφική μας θέση, μας καθιστά παγκόσμιο κόμβο εμπορίου. Ότι η ναυτιλία μας είναι η μεγαλύτερη παγκοσμίως κι η αξία του τουρισμού μιας τέτοιας, νησιωτικής κι όχι μόνο, χώρας είναι ανυπολόγιστη.

Πως θα ανεχθείς να δεσμεύονται όλα αυτά τα έσοδα σε ένα “Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας” με στόχο την -ες αεί- αποπληρωμή του μεθοδευμένα υπέρογκου χρέους; Αντιλαμβάνεσαι τώρα την έσχατη προδοσία που συντελείται; Κατανοείς γιατί οι “σύμμαχοί” μας, μας… “σώζουν” μέσω Μνημονίων από την κρίση που αυτοί δημιούργησαν; Για να μας κατακτήσουν χωρίς να υποψιαστούμε και να καταφέρουν το μεγάλο ξεπούλημα της γης μας. Βλέπεις γιατί τα παπαγαλάκια του συστήματος κάνουν ό,τι μπορούν, χρόνια ολόκληρα τώρα, να σε πείσουν ότι όλα γίνονται “για το καλό σου”; Για να σε κατακτήσουν αδιαμαρτύρητα. Για να σε κατακτήσουν ολοκληρωτικά. Γιατί όποιος κατακτά τις συνειδήσεις, κατακτά ολοκληρωτικά…

Έκρυψαν τα όλα, τα αντικατέστησαν με γραβάτες. Τα τάνκς, μετατράπηκαν σε απεσταλμένους της τρόικας, οι βόμβες λέγονται τώρα δάνεια. Σ’ έκαναν να προσκυνάς τους Εφιάλτες σου, για μια θεσούλα στο Δημόσιο, που τώρα θα στην πάρουν. Η προδοσία μετονομάστηκε σε σωτηρία, η αντίσταση σε ανοησία. Έτσι, μεταμφιεσμένοι, “Έλληνες” και ξένοι κατακτητές απεδείχθησαν πολύ αποτελεσματικοί.

Σε έπιασαν στον ύπνο, σε κορόιδεψαν και συνεχίζουν ξεδιάντροπα να το κάνουν. Μας υποδούλωναν ενώ εμείς θαυμάζαμε τη “δημοκρατία” που μας σέρβιραν. Και θα αποθρασύνονται περισσότερο όσο τους αφήνεις. Δεν αργεί η ώρα που θα στρέψουν εναντίον του συμπατριώτη σου, όπως καλά ξέρουν να το κάνουν. Για να ισοπεδώσουν τα πάντα στον πολύπαθο τούτο τόπο, κι ύστερα να ‘ρθουν ως ελευθερωτές να τους δοξάσεις υπηρετώντας τους. Το ίδιο ιστορικό σκηνικό για άλλη μία φόρα.

Μην τους αφήσεις! Θυμήσου τους αγώνες των προγόνων σου και τίμα το αίμα που χύθηκε ως τα σήμερα. Εμπνεύσου απ’ το φρόνημα των αγωνιστών του Ελληνικού Έθνους. “Να ‘ρθει ένας να μου ειπή ότι θα πάγη ομπρός η πατρίδα, στρέγομαι να μου βγάλει και τα δυο μου μάτια. Ότι αν είμαι στραβός, και η πατρίδα μου είναι καλά με θρέφει. Αν είναι η πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια να ‘χω, στραβός θανα είμαι”, έλεγε ο Μακρυγιάννης απηχώντας το διαχρονικό ανυπέρβλητο πνεύμα του Ελληνισμού.

Αγάπα την πατρίδα σου! Αγάπα την άδολα, μακριά από μισαλλοδοξία. Αγκάλιασε τον συμπατριώτη σου αληθινά, ό,τι κι αν πρεσβεύει “ιδεολογικά”. Δεν είναι αυτός ο εχθρός σου. Αυτοί που σε σαγήνευσαν με τις υποσχέσεις τους και θέλησαν να σε κάνουν συνένοχο με τα ρουσφέτια τους, αυτοί είναι οι αντίπαλοί μας. Αυτοί που σ’ αποκοίμισαν όσο θαύμαζες τον εκσυγχρονισμό τους, σ’ είχαν προγραμματίσει να ξυπνήσεις μέσα σε εμφύλιο σπαραγμό.

Ξύπνα αδελφέ πριν το μοιραίο! Μην περιμένεις τίποτα απ’ όσους διαχειρίζονται”πολιτικά” την κατάσταση. “Αλίμονο στους αγώνες που κρέμονται από τα χαρτιά. Το γένος δεν χρειάζεται τα χαρτιά κανενός για τη λευτεριά του. Έχετε πίστη; Έχετε καρδιά; Αλλιώς καθίστε εκεί που κάθεστε. Ραγιάδες εσείς, ραγιάδες και τα παιδιά σας, ραγιάδες και τα παιδιά των παιδιών σας”, έκραζε πριν δύο αιώνες ο Παπαφλέσσας.

Τώρα είναι η σειρά σου! Να πεις το νέο “ΟΧΙ”! Να πεις το νέο “Μολών Λαβέ”! “Η Λευτεριά δεν χαρίζεται, κατακτιέται”!

Δεν είσαι μόνος σου στον αγώνα αυτό. Πολλοί είμαστε αυτοί που αρνούμαστε πεισματικά να γίνουμε οι πρώτοι Έλληνες στην τρισχιλιετή ιστορία αυτού του Έθνους που θα σκύψουν, ομοθυμαδόν, το κεφάλι στον κατακτητή. Έστω και καθυστερημένα, ξεσηκωθήκαμε, πολεμάμε και θα νικήσουμε! Ένωσε τη σπίθα του αγώνα σου μ’ αυτήν του διπλανού σου. “Μέχρι η σπίθα να φουντώσει και να γίνει η καθαρτήρια φωτιά που θα μας σώσει”. Για μια ανεξάρτητη Ελλάδα, μ’ αληθινή δημοκρατία και υγιή πατριωτισμό!

Και μη ξεχνάς το που χρωστάς… “Χρωστάμε σ’ όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ‘ρθουν, θα περάσουν. Κριτές, θα μας δικάσουν, οι αγένητοι, οι νεκροί”. (Κ. Παλαμάς).

Μίκης Θεοδωράκης

…του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού, συγγραφέα

Αθήνα, 24.6.2013

Σήμερα του Αγίου Πνεύματος. Συνέβη κάποια επιφοίτηση, άραγε; Εσείς θα το κρίνετε.

Έχω γράψει τέσσερα βιβλία και «άπειρα» άρθρα και αναλύσεις για να αποδείξω ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ο αρχιτέκτονας της διαφθοράς και ολετήρας της Ελλάδας.[1] Οι επίγονοι οικοδόμησαν το καταστροφικό τους έργο πάνω στα ερείπια που δημιούργησε ο ίδιος.

Έφερνα μάλιστα τις αποδείξεις (όχι αυτό που λένε οι δικηγόροι «ενδείξεις ή αποχρώσες ενδείξεις». Μιλάω για αποδείξεις.

Πάντοτε παρακολουθούσα τις εξελίξεις για να συλλάβω γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Συνέλεγα λοιπόν τα καινούργια δεδομένα για να στηρίξω ακόμη πιο πειστικά τον ισχυρισμό μου για τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον ρόλο του στην καταστροφή της Ελλάδας. Βέβαια έλεγα και έγραφα πάντα ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου θυσίαζε τους πάντες και τα πάντα στο βωμό της εξουσίας. Ήταν κατά κάποιο τρόπο πράκτορας του ίδιου του τού εαυτού, σε αντίθεση με τον γιο του, που ήταν σύμφωνα με δήλωση του ίδιου του Ανδρέα πράκτορας των Αμερικανών.

Πραγματικά ανατρίχιασα, παρ’ όλο που τα ήξερα, ξανατονίζω, όταν διάβασα μια δήλωση του γνωστού και μη εξαιρετέου Χένρυ Κίσινγκερ. Λες να είναι αλήθεια αναρωτήθηκα! Αυτό ξεπερνάει κάθε φαντασία. Λες να είναι τόσο κυνικά και ωμά τα πράγματα στη ζωή; Λες να είναι αλήθεια! Πραγματικά με συγκλόνισε.

Τι είπε ο «αφιλότιμος» (με την κύρια σημασία της λέξης), για την Ελλάδα και την Κύπρο, όταν εμείς στα ερείπια της Κύπρου πανηγυρίζαμε για την «σοσιαλιστική Αλλαγή»;

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ