Ξημέρωμα Δευτέρας 13 Φεβρουαρίου 2012 και συγκεκριμένα στις 00:15 πμ, πράξη αντίστασης στο ειδεχθές μνημόνιο εκφράστηκε από το θεωρείο της ευτελισμένης ελληνικής βουλής.

Ο Δικηγόρος Γιώργος Κόκκας και ο νομικός και μουσικός Δημήτριος-Αλέξανδρος Μιχάκης, μαζί με άλλους κοινωνικούς ακτιβιστές, που τα δακρυγόνα και η καθεστωτική βία δεν τους επέτρεψαν, κατάφεραν να φτάσουν ως την είσοδο της «Βουλής των Ελλήνων» και επεχείρησαν να μπουν νομίμως (με ειδικές προσκλήσεις) στη Βουλή για να παρακολουθήσουν τη συνεδρίαση. Στον δεύτερο απαγορεύτηκε η είσοδος γιατί….. κρατούσε την ελληνική σημαία!!!!

Ο Γιώργος Κόκκας, Εκπρόσωπος της Κίνησης Πολιτών “Ευρωπαϊκή Συμπολιτεία, Άμεση Δημοκρατία” και του “Ελληνικού Κινήματος Άμεσης Δημοκρατίας” (Ε.Κ.Α.Δ.) εισήλθε τελικώς στη Βουλή και από τα θεωρεία των πολιτών ζήτησε να μιλήσει εκ μέρους του Δημοβουλίου Πολιτών και του Κινήματος Άμεσης Δημοκρατίας. Προσπάθησε να ενημερώσει το «Κ0ιυνοβούλιο» για εναλλακτικό σχέδιο πολιτών για τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας και της χώρας εν γένει, όπως ζήτησε να ακούσει στην καταληκτική του ομιλία ο «πρωθυπουργός», ενώ αντίστοιχα είχε ζητήσει ο πολύς κ. Βενιζέλος κατά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου το καλοκαίρι να έρθει κάποιος από την πλατεία για να τους μιλήσει στη Βουλή !!!!. Παρά τις προσχηματικές αυτές προσκλήσεις στους πολίτες «δεν ίδρωσε το αυτί» του Προέδρου της Βουλής Φίλιππου Πετσάλνικου, ώστε να του δώσει το λόγο . Αλλά το χειρότερο είναι πως προπηλακίστηκε βίαια από ομάδα αστυνομικών που τον είχαν περικυκλώσει, όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, σαν να επρόκειτο για εγκληματία επικίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια. Μεταφέρθηκε βιαίως έξω από τα θεωρεία της Βουλής και κρατήθηκε από τους αστυνομικούς για αρκετό χρονικό διάστημα, μέχρι που δόθηκε η εντολή να μην σταλεί αυτόφωρο, γιατί θα ήταν τελείως ασύμφορη για το πολιτικό μας σύστημα μια τέτοιου είδους δημοσιότητα.

Να θυμίσουμε πως στο πολύ πρόσφατο παρελθόν δόθηκε Βήμα αγόρευσης από τη Βουλή σε μη Έλληνες πολίτες, όπως ο Σαρκοζί και ο Στρος Καν.

Μέσα στο καθεστώς πλήρους κατάλυσης των θεσμών και μετατροπής του ναού της δημοκρατίας σε βιοτεχνία ΥΠΟνόμων και ενώ έξω στους δρόμους της Αθήνας κάθε φωνή αντίστασης και αντίδρασης καταπνιγόταν μέσα σε φωτιές, δακρυγόνα και γκλομπς, θεωρούμε πως είναι αληθινά ηρωικό ένας και μοναδικός πολίτης να μπορέσει να μπει στη Βουλή, να ορθώσει το ανάστημά του και να αρθρώσει λόγο αληθινής δημοκρατίας. Οι καιροί ου μενετοί αλλά οι αληθινοί Έλληνες μπορούμε και οφείλουμε να ακολουθήσουμε τέτοια παραδείγματα και να κρατήσουμε ψηλά τα λάβαρα!